De keuze van het antibioticum voor longontsteking bij volwassenen en kinderen
THoesten
De infectieuze oorsprong van de ziekte veroorzaakt het gebruik van antibiotica voor de behandeling ervan, zorgvuldig geselecteerd op basis van het type ziekteverwekker.
Aan het begin van de behandeling, wanneer de ziekteverwekker nog niet is geïdentificeerd, is het nodig om preparaten te gebruiken met een breed werkingsspectrum in de vorm van injecties - intraveneus en intramusculair. Dan kunt u overschakelen naar het nemen van antibiotica in pillen.
Antibiotica voor pneumonie (pneumonie) bij volwassenen
Van de moderne soorten drugs worden de volgende vaker gebruikt:
Penicillines. Kan allergieën, dyspepsie, dysbiose, colitis veroorzaken.
- natuurlijk (benzylpenicilline) - voor pneumokokkeninfectie;
- semi-synthetische penicilline-resistente (oxacilline, cloxacilline) - voor stafylokokken;
- brede semi-synthetische (ampioks, ampicilline, amoxicilline) - met gram-negatieve microben.
Cefalosporinen. Steeds vaker worden ze geselecteerd vanwege hun brede antimicrobiële werking:
- I generatie (cefazoline, cefapirine) - tegen cocci;
- II generatie (ceforanide, cefuroxim) - tegen intestinale en hemofiele stokken, Klebsiella, gonokokkov;
- III generatie - gram-negatief actief, maar weinig effectief tegen cocci (cefotaxime, ceftriaxon, ceftazidime);
- IV-generatie (cefpyr) - met een breed antimicrobieel spectrum, maar niet op enterokokken.
Carbapenems. Thienam heeft een breed werkingsspectrum, het wordt gebruikt bij ernstige infecties, vooral bij polymicrobiële flora.
Aminoglycosiden (tobramycine, gentamicine, amikacine) - met een breed scala aan activiteit, vooral in gram-positieve microben. Kan nefro- en ototoxisch zijn.
Tetracyclines (tetracycline, doxycycline) zijn zeer actief, worden gebruikt bij gemengde infecties en worden behandeld totdat de veroorzaker is geïdentificeerd. Vooral effectief op mycoplasma's, chlamydia. Kan toxische bijwerkingen hebben.
Macrolides (azithromycine, erytromycine) zijn zeer effectief. Gebruikt bij de behandeling van ernstige infecties, resistentie tegen andere geneesmiddelen, allergieën, mycoplasma's, chlamydia.
Lincosaminen (lincomycine, clindamycine) zijn bijzonder actief voor stafylokokken die resistent zijn tegen andere antibiotica.
Anzamitsiny (rifampicine, rifaprim) - tegen mycoplasma's, legionella, longtuberculose. Heb veel bijwerkingen.
Fluoroquinolonen (moxifloxacine, levofloxacine, ciprofloxacine) - zijn de belangrijkste geneesmiddelen geworden vanwege hun wijdverspreide effect.
Imidazol (metronidazol) - met anaerobe infecties.
De keuze van het antibioticum, afhankelijk van het pathogeen en het type pneumonie bij volwassenen:
Antibiotica voor pneumonie bij volwassenen - namen en regimes
P nevmoniya (pneumonie) is een ziekte van infectieuze en inflammatoire oorsprong, die de regio van de structurele weefsels van de longen aantast. Het manifesteren van symptomen in de vorm van koorts, zwakte, toegenomen zweten, kortademigheid, productieve hoest, vergezeld van sputum.
Antibiotica voor pneumonie worden gebruikt in de acute periode, tijdens de basisbehandeling van de ziekte, samen met ontgiftingsgeneesmiddelen, immunostimulantia, mucolytica, slijmoplossende geneesmiddelen en antihistaminegeneesmiddelen.
Om geschikte antibiotica voor pneumonie bij volwassenen te selecteren, is een uitgebreid onderzoek vereist, inclusief bacteriologisch onderzoek van sputum op de microflora om de gevoeligheid voor het actieve bestanddeel van het geneesmiddel te bepalen. Afhankelijk van de ernst van de ziekte, kunnen patiënten gedurende 20-45 dagen gehandicapt blijven.
Duur van de behandeling
Behandeling van pneumonie bij volwassenen wordt uitgevoerd totdat de patiënt volledig hersteld is: tot normalisatie van temperatuur en algemeen welzijn, evenals indicatoren van laboratorium-, fysische en radiologische onderzoeken.
Het is mogelijk om de normalisatie van alle noodzakelijke indicatoren voor een gemiddelde van 3 weken te bereiken. Daarna moet de patiënt nog eens zes maanden onder toezicht staan van een arts. In het geval dat een patiënt wordt gediagnosticeerd met frequente, van hetzelfde type pneumonie, kan chirurgische ingreep nodig zijn.
De totale duur van de behandeling kan van 1 tot 2 weken zijn onder constant medisch toezicht. In het geval van een ernstige ziekte is het verloop van het nemen van antibiotica verhoogd tot 20 dagen. Afhankelijk van de complicaties en de veroorzaker kan de cursus langer zijn.
Als het risico bestaat dat de stammen van de veroorzaker van de ziekte worden verspreid, wordt een langer gebruik van antibiotica niet aanbevolen.
Algemene behandelprincipes
Bij de diagnose van longontsteking moeten patiënten worden opgenomen in de longafdeling. Tot de eliminatie van koorts en manifestaties van algemene intoxicatie, wordt aanbevolen:
- Voldoen aan bedrust.
- Introduceer voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamines en aminozuren: fruit, groenten, zuivelproducten, noten, gedroogde vruchten, enz. In het dagelijkse rantsoen van de patiënt.
- Volg het drinkregime: gebruik een grote hoeveelheid warme vloeistof om de eliminatie van gifstoffen en sputum uit het lichaam te versnellen.
- Zorg voor een normaal microklimaat in de kamer waar de patiënt is. Dit vereist een regelmatige implementatie van tocht zonder tocht, dagelijkse vochtige reiniging zonder het gebruik van ontsmettingsmiddelen met een sterke geur, bevochtiging van de lucht met speciale bevochtigers of een normaal glas water in de buurt van de warmtebron.
- Aanbevolen door naleving van de temperatuur: niet meer dan 22 en niet minder dan 19 graden warmte.
- Het is noodzakelijk om het contact van de patiënt met allergenen te beperken.
- Als er aanwijzingen zijn voor respiratoir falen, wordt aanbevolen om zuurstof in te ademen.
De basis van de therapie is de behandeling van pneumonie met antibiotica, die wordt voorgeschreven nog voordat de resultaten van bacteriologisch onderzoek van sputum zijn verkregen.
Zelfmedicatie is in dit geval onaanvaardbaar, de selectie kan alleen door een gekwalificeerde specialist worden uitgevoerd.
Bovendien worden patiënten aanbevolen:
- Immunostimulerende behandeling.
- Gebruik van ontstekingsremmende en koortswerende geneesmiddelen in tabletten op basis van paracetamol, nimesulide of ibuprofen. Vooral tijdens de behandeling van pneumonie, veroorzaakt door virale infecties, worden patiënten sterk afgeraden antipyretica te gebruiken, waaronder acetylsalicylzuur (aspirine).
- Ontgiftingsbehandeling met gebruik van vitaminecomplexen, waaronder vitamine A, E, groep B, ascorbinezuur. In ernstige gevallen van de ziekte is infuustherapie vereist.
- Het gebruik van bifidum en lactobacilli om de normale intestinale microflora te behouden: Atsiolaka, Hilaka, Bifidumbacterin.
- Geneesmiddelen met slijmoplossend vermogen.
- Broomhexine, op ambroxol gebaseerde mucolytica (Lasolvan, Ambrobene), acetylcysteïne (ACC).
- Geneesmiddelen met antihistaminische werking: Loratadin, Zodak, Aleron.
Na de koorts en manifestaties van algemene intoxicatie van het lichaamspas, worden elementen van fysiotherapie aanbevolen (inademing, elektroforese, UHF, massage), evenals fysiotherapieoefeningen onder medisch toezicht.
Verloop van antibiotica voor longontsteking
Antibiotica worden voorgeschreven rekening houdend met de veroorzaker van longontsteking, de leeftijd van de patiënt en de individuele kenmerken van zijn lichaam. De patiënt moet voorbereid zijn op een langdurige behandeling, die strikte naleving van alle instructies van de arts vereist.
In de beginfase van de therapie, totdat de resultaten van bacteriologische onderzoeken zijn verkregen, worden antibiotica met een zo breed mogelijk werkingsspectrum gedurende 3 dagen gebruikt.
In de toekomst kan de arts beslissen om het medicijn te vervangen.
- In ernstige gevallen van de ziekte, een combinatie van Tavanic + Levofloxacine; Ceftriaxon of Fortum; Sumamed of Fortum.
- Tijdens de behandeling van patiënten jonger dan 60 jaar met gelijktijdig optredende chronische ziekten, worden Ceftriaxon en Avelox voorgeschreven.
- Patiënten jonger dan 60 jaar met milde ziekte werden aanbevolen om Tavanic of Avelox gedurende 5 dagen te gebruiken, evenals Doxycycline (tot 2 weken). Het is raadzaam om Amoxiclav en Avelox gedurende 2 weken te gebruiken.
Pogingen om zelf een geschikt medicijn te selecteren, zijn mogelijk niet effectief. Verder kan de selectie van de juiste, adequate antibioticumtherapie moeilijk zijn vanwege de lage gevoeligheid van pathogene micro-organismen voor de actieve componenten van het medicijn.
Door de gemeenschap verkregen vorm
Behandeling van thuis verworven pneumonie thuis wordt uitgevoerd met behulp van:
Geneesmiddelen op basis van amoxicilline / clavulaanzuur, ampicilline / sulbactam, levofloxacine, moxifloxacine kunnen als alternatieve geneesmiddelen worden gebruikt.
Over het algemeen worden geneesmiddelen naar keuze gebruikt:
- Penicillines.
- Ampicillinen in combinatie met macroliden.
Alternatieve middelen zijn 2-3 generatie cefalosporinen in combinatie met macroliden Levofloxacine, moxifloxacine.
Bij ernstige ziekte met daaropvolgende plaatsing van de patiënt op de intensive care-afdeling en op de intensive care, omdat de voorgeschreven geneesmiddelen worden voorgeschreven:
- Een combinatie van ampicilline / clavulaanzuur.
- Ampicillines / Sulbactam.
- 3-4 generatie cefalosporinen in combinatie met macroliden Levofloxacine, moxifloxacine.
Imidemenen, icropenems in combinatie met macroliden worden aanbevolen als alternatieve geneesmiddelen.
aspiratie
Behandeling van aspiratie bacteriële pneumonie wordt uitgevoerd met behulp van:
- Amoxicilline / clavulaanzuur (Augmentin), bedoeld voor intraveneuze infusie in combinatie met aminoglycosiden.
- Carbapenem in combinatie met vancomycine.
- 3e generatie cefalosporinen in combinatie met lincosamiden.
- 3e generatie cefalosporinen met aminoglycoside en metronidazol.
- 3e generatie cefalosporinen in combinatie met metronidazol.
nosocomiale
Nosocomiale pneumonie moet worden behandeld met de volgende groepen antibacteriële middelen:
- 3-4 generatie cefalosporinen.
- In het geval van milde ziekte, is het raadzaam om Augmentin te gebruiken.
- In ernstige - carboxypenicillinen in combinatie met aminoglycosiden; 3e generatie cefalosporinen; 4de generatie cefalosporinen in combinatie met aminoglycosiden.
Klebsiella
Klebsiella - pathogenen die worden aangetroffen in de darm van de mens. Een significante toename van hun kwantitatieve inhoud tegen de achtergrond van immuunaandoeningen kan de ontwikkeling van een longinfectie veroorzaken.
In het beginstadium van de ziekte bevelen artsen aan:
- Aminoglycosiden.
- Cephalosporins 3 generaties.
- amikacine
Een tijdige, competente behandeling draagt bij aan het volledige herstel van de patiënt zonder de ontwikkeling van gerelateerde complicaties gedurende 14-21 dagen.
In ernstige gevallen worden injecties voorgeschreven:
- Aminoglycosiden (gentamicine, tobramycine).
- Cefapirine, Cefalotin met Amikacin.
mycoplasmosis
Mycoplasma-pneumonie (de veroorzaker van mycoplasma-pneumonie) is een atypische longinfectie die zich manifesteert als verstopte neus, keelpijn, paroxysmale, obsessieve, niet-productieve hoest, algemene zwakte, hoofdpijn, spierpijn.
De complexiteit van de behandeling van dit type pneumonie is dat antibiotica uit de groep van cefalosporinen, aminoglycosiden en penicillines niet het juiste therapeutische effect aantonen.
Het is raadzaam om de volgende macroliden te gebruiken:
- Claritromycine.
- Azithromycin (Sumamed).
- Rovamycinum.
De duur van de behandeling is ten minste 14 dagen vanwege het hoge risico van herhaling van de ziekte.
Artsen geven de voorkeur aan stapsgewijze antibioticatherapie: gebruik gedurende de eerste 48-72 uur geneesmiddelen die bedoeld zijn voor intraveneuze infusie, gevolgd door overschakeling op orale medicatie.
Antibiotica voor congestieve pneumonie
Congestieve pneumonie is een secundaire ontsteking van de longen, die optreedt als gevolg van stagnatie in de longcirculatie. De risicogroep omvat patiënten ouder dan 60 jaar met atherosclerose, coronaire hartziekten, hypertensie, longemfyseem en andere somatische aandoeningen.
Antibiotica voor ontsteking van de longen van secundaire oorsprong worden als volgt voorgeschreven: Augmentin, Tsifran, Cefazolin gedurende 14-21 dagen.
Moderne antibiotica
Afhankelijk van het type ziekteverwekker kan de behandeling van pneumonie volgens bepaalde regimes worden uitgevoerd met behulp van de volgende moderne antibacteriële geneesmiddelen:
- In het geval dat de prevalentie van een schimmelinfectie wordt onthuld, wordt een combinatie van cefalosporinen van de 3e generatie met op fluconazol gebaseerde preparaten aanbevolen.
- Pneumocystis pneumonie wordt geëlimineerd met behulp van macroliden en cotrimoxazol.
- Voor de eliminatie van gram-positieve pathogenen, staphylococcen en enterokokkeninfecties, wordt het gebruik van 4e generatie cefalosporines aanbevolen.
- Voor atypische pneumonie is het raadzaam om cefalosporines van de 3e generatie, evenals macroliden, te gebruiken.
Als de resultaten van bacteriologische onderzoeken wijzen op het overwicht van een gram-positieve coccal-infectie, wordt het gebruik van cefalosporines aanbevolen: cefalosporine, cefoxime, cefuroxim.
Antibioticacombinatie
Gecombineerde antibioticatherapie waarbij meerdere geneesmiddelen tegelijkertijd worden gebruikt, is raadzaam in gevallen waarin het niet mogelijk was om het exacte veroorzakende agens van de ziekte te identificeren.
De duur van de behandeling kan tot 2 weken zijn, gedurende welke de arts kan beslissen om het ene antibioticum door het andere te vervangen.
Artsen gebruiken medicijnen die het vermogen hebben om de groei en het levensonderhoud van zowel grampositieve als gramnegatieve pathogenen te beïnvloeden.
Gebruik injecties van dergelijke combinaties:
- Aminoglycosiden met cefalosporinen.
- Penicillinen met aminoglycosiden.
Voor ernstige ziekten is infusie of intraveneuze infusie van geneesmiddelen vereist. Als er een normalisatie van de lichaamstemperatuur en leukocytenindicatoren in het bloedplasma is, wordt de patiënt na een dag overgezet op het orale antibioticum, dat na 5-7 dagen wordt gestopt.
Is er een beter antibioticum?
Er bestaat niet zoiets als het beste antibioticum voor longontsteking. Het hangt allemaal af van de vorm van de ziekte, zijn veroorzaker, de resultaten van bacteriologische studies van sputum, de individuele kenmerken van de patiënt.
Na het bekijken van de informatie over welke antibiotica pneumonie behandelen, is het raadzaam om af te zien van het gebruik van antibiotica. Bij de eerste tekenen van een ziekte, moet u hulp zoeken bij een gekwalificeerde medische professional. Zelfmedicatie dreigt het juiste effect te missen met de daaropvolgende ontwikkeling van ernstige complicaties en overlijden.
Longontsteking - symptomen bij volwassenen, kinderen, typen, antibiotica voor longontsteking
Longontsteking is een acute infectie-ontstekingsziekte van verschillende etiologieën (voornamelijk bacterieel), gekenmerkt door de aanwezigheid van focale laesies van het longweefsel, evenals intra-alveolaire exsudatie, gemanifesteerd door:
- ernstige intoxicatie en respiratoire syndromen;
- het optreden van lokale fysieke veranderingen in de longen;
- infiltratieve schaduwen van de borstorganen op radiografie.
Wat is longontsteking en hoe is het gevaarlijk?
Veel patiënten geloven dat longontsteking en pneumonie verschillende ziektes zijn, maar dit is niet het geval. Longontsteking is de ontsteking van de longen. De term longontsteking impliceert altijd ontsteking van het longweefsel, evenals de aanwezigheid van exudatie in de longblaasjes, bronchiën van klein kaliber, bronchiolen, evenals schade aan het interstitiële weefsel.
Opgemerkt moet worden dat pneumonie alleen een acuut proces kan zijn. Chronische longontsteking bestaat niet.
De belangrijkste oorzaak van longontsteking is bacteriën, maar het komt ook voor:
- virale pneumonie (een van de complicaties van influenza, adenovirale, respiratoire syncytiële infecties, enz.);
- schimmel pneumonie (meestal gevonden bij patiënten met immunodeficiëntie);
- gemengde ontsteking (bacterieel viraal);
- parasitaire pneumonie (ook kenmerkend voor immunodeficiënte patiënten);
- aspiratie (zoals pneumonie ontwikkelt met aspiratie in de longen van braaksel, maagsap, etc.). In de regel kan passieve lekkage van de maaginhoud in de longen optreden als gevolg van shockomstandigheden, reanimatiemaatregelen, myasthenia gravis met gestoord slikken, verminderd bewustzijn, enz.
Antibiotica voor pneumonie zijn de basis van de behandeling. Antivirale therapie is alleen aan te bevelen in geval van bewezen virale (in de overgrote meerderheid van gevallen van influenza) pneumonie.
Antibiotica voor pneumonie worden voorgeschreven rekening houdend met het spectrum van de belangrijkste pathogenen. Bij gebrek aan effectiviteit van de lopende antibioticatherapie gedurende 48 uur, wordt het aanbevolen om het antibioticum te vervangen of een tweede medicijn toe te voegen.
Bij ernstige pneumonie worden twee antibacteriële geneesmiddelen onmiddellijk voorgeschreven.
Opgemerkt moet worden dat het ernstige verloop van longontsteking wordt beschouwd als een speciale vorm van de ziekte. Dit komt door het feit dat ernstige longontsteking gepaard gaat met ernstige intoxicatie, verminderde hemodynamiek en de ontwikkeling van ernstige stoornissen van de luchtwegen (DN). Ook mogelijke sepsis en septische shock. De prognose voor ernstige pneumonie is altijd ongunstig, dus dergelijke patiënten hebben altijd verplichte intensieve zorg nodig.
Tijdig voorgeschreven antibiotica voor pneumonie verminderen significant het risico op nadelige resultaten, evenals de ontwikkeling van ernstige complicaties, zoals:
- longabcessen;
- pulmonale gangreen;
- sepsis en septische shock;
- pleuritis;
- pleurale empyeem;
- endocarditis, pericarditis, myocarditis;
- meningitis;
- acute misselijkheid (ademhalingsproblemen) en longoedeem, enz.
Men moet begrijpen dat longontsteking een gevaarlijke infectieziekte is die, met de juiste behandeling, een gunstig resultaat heeft. Alleen een arts moet echter antibiotica voorschrijven voor longontsteking. Zelfmedicatie kan gevaarlijk zijn voor de gezondheid en de ontwikkeling van ernstige levensbedreigende complicaties veroorzaken.
Behandeling van longontsteking thuis bij volwassenen en kinderen
Behandeling van longontsteking thuis kan alleen worden uitgevoerd na onderzoek door een arts en de benoeming van geschikte therapie, als er geen indicaties zijn voor intramurale behandeling.
Opgemerkt moet worden dat ongeveer 80% van de patiënten (inclusief oudere kinderen) met een community-acquired pneumonia zowel thuis als in het ziekenhuis kan worden behandeld.
- de patiënt is jonger dan zes maanden of ouder dan 65 jaar (in deze categorie patiënten is het risico op het ontwikkelen van DN en andere complicaties te hoog, daarom dient de behandeling alleen in een ziekenhuis te worden uitgevoerd);
- ernstige longontsteking;
- de aanwezigheid van zwangerschap;
- verdenking van atypische pneumonie;
- de aanwezigheid van achtergrondziekten van de patiënt die het beloop van pneumonie kunnen verergeren en complicaties kunnen veroorzaken. Patiënten met congenitale hartafwijkingen, cystische fibrose, bronchopulmonale dysplasie, bronchiëctasie, immunodeficiëntie, diabetes, enz.;
- patiënten die onlangs immunosuppressieve therapie hebben ondergaan of momenteel ondergaan;
- behandeling van pneumonie met antibiotica binnen 48 uur zonder effect of progressie van klinische symptomen. Dat wil zeggen, de patiënt blijft koorts, verhoogt ademhalingsfalen, enz.;
- het ontbreken van behandelingsvoorwaarden thuis (kinderen van disfunctionele gezinnen, kostscholen, patiënten die in slaapzalen verblijven, enz.) worden in het ziekenhuis opgenomen.
Is longontsteking besmettelijk?
Ja, longontsteking is besmettelijk. Longontsteking verwijst naar luchtweginfecties. De meest gebruikelijke manier van verzenden is in de lucht. Het is ook mogelijk contact-huishoudensmechanisme via de gemeenschappelijke gebruiksvoorwerpen. Zeer zeldzame intra-uteriene hematogene infectie.
In gevaar zijn onder meer:
- jonge kinderen met intra-uteriene hypoxie, verstikking, geboortetrauma, cystische fibrose, aangeboren hartaandoeningen of longontwikkeling, hypotrofie en hypovitaminose, immuundeficiëntie;
- rokers;
- patiënten met chronische longziekte of frequente bronchitis;
- immunodeficiënte patiënten;
- personen die lijden aan alcoholisme of drugs gebruiken;
- patiënten met foci van chronische infectie (chronische tonsillitis, enz.);
- patiënten met achtergrondpathologieën (diabetes mellitus of andere endocriene ziekten, nierziekten, cardiovasculaire pathologieën, enz.);
- patiënten die werken met giftige stoffen, mijnwerkers, arbeiders van werkplaatsen (beroepsrisico's);
- patiënten ouder dan 65 jaar;
- mensen met een laag inkomen.
Soorten longontsteking
Volgens de etiologie van het voorval kan pneumonie zijn: bacterieel, viraal, gemengd, schimmel, parasitair, infectieus-allergisch, aspiratie.
Volgens morfologie is longontsteking verdeeld in:
- focaal, gekenmerkt door een of meer pneumonische infiltratiehaarden van 1 tot 2 centimeter;
- focal-confluent, vergezeld van de ontwikkeling van heterogene massale infiltratiecentra. Dit type pneumonie kan gecompliceerd zijn door destructieve complicaties of exudatieve pleuritis;
- segmentaal (longontsteking neemt een segment van de long in beslag);
- polysegmental, vergezeld van de nederlaag van verschillende segmenten. In de regel gaat een dergelijke pneumonie gepaard met atelectase en een afname in de grootte van de long;
- lobaire (lobaire), gekenmerkt door de nederlaag van de gehele lob van de long (lobaire pneumonie);
- interstitiële (infiltratie pneumonische foci vergezeld van laesies van het interstitium). Deze vorm van pneumonie is zeldzaam, voornamelijk bij immuungecompromitteerde patiënten;
- totaal, van invloed op alle longen.
Ontsteking van de longen kan eenzijdig en bilateraal zijn.
Het is noodzakelijk om door de gemeenschap verworven en nosocomiale pneumonie te onderscheiden (ontwikkelt zich binnen 48-72 uur na ziekenhuisopname door een andere ziekte).
Volgens de ernst van het licht, matige en ernstige longontsteking.
In milde ziekte waargenomen zwak tot expressie intoxicatie, koorts tot 38 graden, leukocytose van 9 tot 10 x 10 9 / l, de hoeveelheid pneumonie infiltratie duurt 1-2 segment geen bediende "achtergrond" pathologie tachycardia tot 90 slagen per minuut. Ademhalingsfalen is niet uitgesproken, cyanose van de nasolabiale driehoek ontbreekt of verschijnt na hoesten, lichamelijke inspanning (lopen, traplopen, etc.).
Matige stroming wordt gekenmerkt door een uitgesproken intoxicatie, tekenen van ademnood - nasolabiale driehoek cyanose, frequentie van 25-30 ademhalingen per minuut neusvleugelen, plooibare retractie plaatst thorax (intercostale ruimte, supra- en subclavia fossa), tachycardie tot honderd slagen per minuut, high koorts.
In ernstige gevallen is de toestand van de patiënt ernstig, er is hoge koorts, gemarkeerde DN (cyanose, kortademigheid, hypoxemie, enz.), Gestoorde hemodynamiek, verlaagde bloeddruk, mogelijke septische shock, longoedeem, nierfalen en andere complicaties.
Symptomen van pneumonie bij een volwassene
De eerste tekenen van longontsteking verschijnen scherp, een aanzienlijke stijging van de temperatuur, een droge (verkrijgbaar bij het begin van de ziekte) of natte hoest (gekenmerkt door purulent, viskeuze sputum, met een sterke hoest kan bloedvaten veroorzaken), algemene intoxicatie symptomen (koorts, rillingen, zwakte, spierpijn, pijnlijke gewrichten). Misschien het uiterlijk van cyanose nasolabiale driehoeken, zwelling van de vleugels van de neus.
Lawaaiig ademen, piepen is op afstand hoorbaar.
Symptomen van pneumonie bij een kind
De belangrijkste symptomen van pneumonie zijn vergelijkbaar met die bij volwassenen. Symptomen van respiratoir falen bij kinderen zijn meestal meer uitgesproken dan bij volwassenen. Baby's worden gekenmerkt door de opkomst van lawaaierige grommende adem. Hoestaanvallen gaan vaak gepaard met braken (dit is vooral kenmerkend voor baby's in hun vroege jaren). Er is ook een traan, lethargie, de baby weigert te eten, is wispelturig. Bij een sterke hoest kunnen er klachten zijn van pijn in de buik.
Mycoplasma pneumoniae bij kinderen (en Chlamydia of Legionella pneumonie), gekenmerkt door een droge sonore, vaak met een metalen kap, dwangmatig hoesten, hoofdpijn, spierpijn, kietelen en droogte in de keel, neusverstopping, vergrote amandelen en lymfklieren, heesheid, pijn in de onderbuik. De black-outs op de radiografie zijn minimaal, er is een toename van het pulmonaire patroon, in de regel zijn interstitiële veranderingen kenmerkend.
Diagnose van pneumonie
Diagnose van pneumonie is gebaseerd op klachten van de patiënt, inspectiegegevens, laboratorium- en instrumentele onderzoeken.
Voor longontsteking gekenmerkt door:
- korter percussiegeluid;
- verzwakkende ademhaling;
- verhoogde bronchofonie en stemtremor;
- de verschijning van droge (aan het begin van de ziekte) en vochtige (kleine, middelgrote en grote bellen) piepende ademhaling, evenals crepitaties;
- detectie van pneumonische laesies (donker worden) op de röntgenfoto van de borstkas;
- leukocytose, hoge ESR, verschuiving van leukocyten naar links. Bij klassieke pneumokokken-pneumonie is neutrofiele leukocytose hoger dan 15 * 109 / l, terwijl atypische pneumonie bij baby's van de eerste maanden van het leven, leukocytose van meer dan 30 * 109 / l kan optreden;
- toename van C-reactief proteïne en andere acute-fase-eiwitten.
Antibiotica voor pneumonie bij volwassenen - regimes van medicijnen voor verschillende vormen van de ziekte
Ontsteking van de longen of longontsteking is de gevaarlijkste ziekte waarbij ontsteking van het longweefsel optreedt. Het proces leidt tot een verstoring van het zuurstofmetabolisme in het lichaam, wat in zijn geavanceerde vorm het risico op het ontwikkelen van bloedvergiftiging en andere levensbedreigende situaties dramatisch verhoogt. De oorzaak van pneumonie zijn pathogene microben. Deze reden vereist medicatie om de infectie te doden.
Wat is antibiotica voor longontsteking bij volwassenen
Een fundamenteel onderdeel van de strijd tegen pneumonie zijn antibiotica die de ziekteverwekker kunnen vernietigen en het vermogen om zich te reproduceren onderdrukken. Anders kan de ziekte onherstelbare schade aan het lichaam veroorzaken in de vorm van complicaties en zelfs een fatale afloop veroorzaken. De duur van de behandeling hangt af van het stadium van verwaarlozing van pneumonie en de immuniteit van de patiënt. De extracellulaire vorm van het pathogeen kan binnen 7 dagen worden gedood, intracellulair in 14 dagen en het kan 50 dagen duren om een longabces te behandelen.
Algemene benoemingsprincipes
Antibiotica zijn de belangrijkste behandelingsmiddelen die zijn gericht op het elimineren van de oorzaak van de ziekte, namelijk de aanwezigheid van pathogene microflora. Het belangrijkste principe van behandeling is de juiste selectie van de vorm, die de methode en de factor van continuïteit van het medicijn in het bloed en sputum bepaalt. Injecties worden als een goede manier beschouwd, omdat het antibioticum rechtstreeks wordt afgeleverd op de plaats van de pathogenenlocalisatie, waardoor de impact op het maag-darmkanaal wordt geminimaliseerd.
In dit geval is de orale inname beter toegankelijk. Regels voor het gebruik van antibacteriële middelen:
- na de diagnose moet u onmiddellijk beginnen met het nemen van medicatie;
- eerstelijns-antibiotica zijn die behorend tot de penicillinegroep;
- als de ziekte ernstig is, wordt een effectiever middel aan het bestaande medicijn toegevoegd (als een pathogeen wordt gedetecteerd);
- in aanvankelijk ernstige gevallen begint de behandeling met twee geneesmiddelen onmiddellijk - het wordt aanbevolen om penicilline te gebruiken met erytromycine, monomitsine of streptomycine, evenals tetracycline met oleandomycine en monomitsine;
- meer dan twee geneesmiddelen tegelijk in de polikliniek worden niet aanbevolen;
- kleine doses worden niet aanbevolen, zodat bacteriën geen weerstand ontwikkelen;
- langdurig gebruik van antibiotica (meer dan 6-10 dagen) leidt tot de ontwikkeling van dysbiose, waardoor het gebruik van probiotica noodzakelijk is;
- als de behandeling meer dan drie weken medicatie vereist, dan is het noodzakelijk om een onderbreking van 7 dagen en verder gebruik van nitrofuranbereidingen of sulfonamiden te voorzien;
- het is belangrijk om de cursus af te maken, zelfs met het verdwijnen van negatieve symptomen.
Welke antibiotica moeten worden ingenomen voor longontsteking
Vaker schrijven artsen antibiotica voor voor longontsteking bij volwassenen uit de volgende effectieve geneesmiddelengroepen:
- Penicillines: Carbenicilline, Augmentin, Amoxiclav, Ampicilline, Piperacilline.
- Cephalosporines: Ceftriaxon, Cefalexin, Cefuroxim.
- Macroliden: clarithromycine, erytromycine, azithromycine.
- Aminoglycosiden: streptomycine, gentamicine, tobramycine.
- Fluoroquinolonen: Ciprofloxacine, Ofloxacine.
Elk van deze groepen verschilt van andere in de breedte van het spectrum van toepassing, duur en sterkte van de impact, bijwerkingen. Bekijk de tabel om drugs te vergelijken:
Ze behandelen ongecompliceerde pneumonie veroorzaakt door strepto- en pneumokokken, enterobacteriën, maar staan machteloos tegenover Klebsiella en Escherichia coli. Het doel van deze groep is het aantonen van de gevoeligheid van microben voor het medicijn, met contra-indicaties voor macroliden.
Erytromycine, azithromycine, clarithromycine, midecamycine
Eerstelijnsgeneesmiddelen in aanwezigheid van contra-indicaties voor de penicillinegroep. Ze behandelen met succes atypische pneumonie, pneumonie tegen de achtergrond van acute luchtweginfecties. Geneesmiddelen beïnvloeden mycoplasma's, chlamydia, legionella, hemophilus bacillus, maar ze doden praktisch geen stafylokokken en streptokokken.
Oxacilline, Amoxiclav, Ampicilline, Flemoklav
Benoemd met bewezen gevoeligheid voor micro-organismen - hemophilus bacillen, pneumokokken. De medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van milde longontsteking veroorzaakt door virussen en bacteriën.
Ze werken op bacteriën die resistent zijn tegen cefalosporines, en elimineren complexe vormen van ziekten en sepsis.
Fluoroquinolonen (chinolonen, fluorochinolen)
Levofloxacine, Moxifloxacine, Sparfloxacine
Ze beïnvloeden pneumokokken.
De agentia lijken qua werking op penicillines en cefalosporines, ze zijn uitstekend voor gram-negatieve micro-organismen.
Bij het voorschrijven van antibiotica voor de behandeling van pneumonie bij volwassenen, moeten artsen aandacht besteden aan de compatibiliteit van geneesmiddelen. U kunt bijvoorbeeld niet gelijktijdig geneesmiddelen van dezelfde groep gebruiken of Neomycin combineren met Monomitsin en Streptomycine. In de beginfase, voorafgaand aan het verkrijgen van de resultaten van bacteriologische onderzoeken, wordt een breed spectrum van geneesmiddelen gebruikt, deze worden gedurende drie dagen als continue therapie genomen. Dan kan de longarts besluiten het geneesmiddel te vervangen.
Voor ernstige volwassenen wordt een combinatie van Levofloxacine en Tavanic, Ceftriaxon en Fortum, Sumamed en Fortum aanbevolen. Als patiënten jonger zijn dan 60 jaar en een lichte vorm van longontsteking hebben, nemen ze Tavanic of Avelox gedurende vijf dagen, Doxycycline gedurende twee weken, Amoxiclav en Augmentin gedurende 14 dagen. Onafhankelijk benoemen van antibacteriële middelen kan niet, met name ouderen.
Door de gemeenschap verkregen vorm
Behandeling van community-acquired pneumonie bij volwassenen wordt uitgevoerd met behulp van macroliden. Soms voorgeschreven fondsen op basis van clavulaanzuur, sulbactam, penicillines, cefalosporines van 2-3 generaties in combinatie met macroliden. In ernstige gevallen worden carbapenems weergegeven. Beschrijving van verschillende medicijnen:
- Amoxicilline - capsules en suspensie op basis van de component met dezelfde naam uit de groep van semi-synthetische penicillines. Werkingsprincipe: remming van de synthese van de celwandflora. De opname is gecontra-indiceerd in geval van intolerantie voor componenten en infectieuze mononucleosis van hoge ernst. Dosering: 500 mg driemaal / dag.
- Levofloxacine is een pil op basis van levofloxacinehemihydraat, die de synthese van microbiële cellen blokkeert en hun cytoplasmatische en celwandbarrières doorbreekt. Ze zijn gecontraïndiceerd voor laesies van de pezen, onder de leeftijd van 18 jaar, tijdens de zwangerschap en borstvoeding. Dosering: 500 mg 1-2 maal / dag gedurende 7-14 dagen.
- Imipenem - beta-lactam carbapenem, geproduceerd in de vorm van een oplossing voor injectie. Het wordt gebruikt in de vorm van druppelaars of intramusculaire injecties. Dosering: 1-1,5 g per dag in twee doses. De duur van droppers is 20-40 minuten. Contra-indicaties: zwangerschap, tot drie maanden voor intraveneuze en tot 12 jaar voor intramusculaire injectie, ernstig nierfalen.
aspiratie
Antibacteriële middelen voor de behandeling van pneumonie van het aspiratietype moeten clavulaanzuur, amoxicilline, vancomycine-gebaseerde aminoglycosiden omvatten. In ernstige gevallen worden cefalosporinen van de derde generatie getoond in combinatie met aminoglycosiden, metronidazol. Geneesmiddelbeschrijving:
- Augmentin - tabletten op basis van amoxicillinetrihydraat en clavulaanzuur in de vorm van kaliumzout. Inbegrepen in de groep van penicillines, remt beta-lactamase. Ontvangst: op 1 tablet van 875 +125 mg tweemaal / dagen of op een tablet van 500 + 125 mg driemaal / dag. Voor kinderen wordt het suspensieformaat weergegeven (de tablet lost op in water). Contra-indicaties: geelzucht.
- Moxifloxacine - antimicrobiële oplossing en tabletten uit de groep van fluorochinolonen. Bevatten moxifloxacinehydrochloride, gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap, borstvoeding, jonger dan 18 jaar. Dosering: eenmaal per dag, 250 ml intraveneus gedurende een uur of oraal 400 mg / dag in een kuur van 10 dagen.
- Metronidazol - oplossing voor infusies of tabletten op basis van het onderdeel met dezelfde naam. Derivaat 5-nitroimidazol remt de synthese van bacteriële nucleïnezuren. Contra-indicaties: leukopenie, verminderde coördinatie, epilepsie, leverfalen. Dosering: 1,5 g / dag in drie doses per week in de vorm van tabletten.
nosocomiale
Longontsteking van het nosomiale type wordt behandeld met het gebruik van cefalosporines van 3-4 generaties, Augmentina. In het ernstige geval wordt het gebruik van carboxypenicillinen in combinatie met aminoglycosiden, 3e generatie cefalosporinen of 4 generaties in combinatie met aminoglycosiden weergegeven. Populaire medicijnen:
- Ampicilline - tabletten en capsules bevatten ampicillinetrihydraat, dat de synthese van de bacteriële celwand remt. Gecontra-indiceerd bij mononucleosis, lymfocytische leukemie, abnormale leverfunctie. Er wordt aangetoond dat het 250 - 400 mg 4 maal / dag oraal of 250-500 mg elke 4-6 uur intramusculair of intraveneus toedient.
- Ceftriaxon - Injectiepoeder bevat dinatriumzout van Ceftriaxon. Remt de synthese van het celmembraan van micro-organismen. Gecontra-indiceerd tijdens de eerste drie maanden van de zwangerschap. De gemiddelde dagelijkse dosis: 1-2 g maal / dag of 0,5-1 g elke 12 uur. Het wordt intramusculair en intraveneus in het ziekenhuis gebruikt.
- Tavanic - tabletten en oplossing voor infusies op basis van levofloxacine. Inbegrepen in de groep van fluorchinolonen, hebben een breed antimicrobieel effect. Gecontra-indiceerd bij epilepsie, schending van pezen, borstvoeding, het dragen van een kind tot 18 jaar, met een hartaandoening. Applicatie: 250-500 mg tabletten 1-2 maal / dag of in de vroege stadia van intraveneus 250-500 mg 1-2 keer per dag.
mycoplasma
Deze vorm van de ziekte is atypisch, gemanifesteerd door verstopte neus, spierpijn, keelpijn, hoofdpijn, paroxysmale hoest en algemene zwakte. De ziekte wordt gedurende ten minste 14 dagen behandeld, gedurende de eerste 48-72 uur worden intraveneuze oplossingen gebruikt. Geneesmiddelen uit de groep van macroliden toepassen:
- Claritromycine is een semisynthetisch macrolide in de vorm van op claritromycine gebaseerde tabletten. Remt de bacteriële ribosome eiwitsynthese, leidend tot de dood van het pathogeen. Gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, borstvoeding, tot 12 jaar, in combinatie met ergot-medicijnen. Dosering: 250 mg tweemaal daags gedurende een week.
- Sumamed - oplossing voor infusies, tabletten, capsules en poeder voor orale toediening uit de groep van macrolides-azalides. Remmen eiwitsynthese door bacteriën, hebben een bactericide effect. Contra-indicaties: aandoeningen van de lever en nieren. Wijze van gebruik: eenmaal daags 500 mg eenmaal daags gedurende drie dagen.
- Rovamycin, een tablet op basis van spiramycine, is een lid van de macrolidegroep. Ze werken bacteriostatisch en verstoren de eiwitsynthese in de cel. Gecontra-indiceerd bij borstvoeding. Dosering: 2-3 tabletten in 2-3 doses / dag
Behandeling van longontsteking veroorzaakt door Klebsiella
De ziekte veroorzaakt door Klebsiella (micro-organismen gevonden in de menselijke darm), ontwikkelt zich tegen de achtergrond van immuniteitsstoornissen en leidt tot de ontwikkeling van een longinfectie. In de beginfase, bij volwassenen, worden aminoglycosiden en cefalosporines van de derde generatie gedurende 14-21 dagen gebruikt. Gebruik medicijnen:
- Amikacine - poeder voor de bereiding van een intraveneus en intramusculair toegediende oplossing, bevat amikacinesulfaat. Semisynthetisch antibioticum aminoglycoside bacteriedodend effect, waarbij de cytoplasmatische barrière van de cel wordt vernietigd. Gecontra-indiceerd bij ernstige nierinsufficiëntie, neuritis van de gehoorzenuw, zwangerschap. Dosering: 5 mg / kg lichaamsgewicht om de 8 uur. Voor ongecompliceerde infecties is toediening van 250 mg om de 12 uur aangewezen.
- Gentamicine is een aminoglycoside in de vorm van een injectie-oplossing die gentamicinesulfaat bevat. Overtreedt de eiwitsynthese van het celmembraan van micro-organismen. Gecontra-indiceerd in overgevoeligheid voor de componenten. Applicatiemethode: 1-1,7 mg / kg lichaamsgewicht 2-4 maal / dag intraveneus of intramusculair. De behandelingsduur duurt 7-10 dagen.
- Cephalotin is een cefalosporine antibioticum van de eerste generatie dat werkt met de vernietiging van bacteriële cellen. Oplossing voor parenterale toediening op basis van cephalotine. Contra-indicaties: overgevoeligheid voor ingrediënten, bètalactamantibiotica. Dosering: intraveneus of intramusculair bij 0,5-2 g elke 6 uur. Voor complicaties is 2 g om de 4 uur aangewezen.
Met congestieve pneumonie
Antibiotica voor pneumonie van het stagnerende type worden voorgeschreven uit de groep van cefalosporines, soms worden macroliden voorgeschreven. Congestieve pneumonie bij volwassenen is een secundaire ontsteking van de longen als gevolg van stagnatie in de longcirculatie. Met het risico van ontwikkeling zijn patiënten met atherosclerose, hypertensie, ischemie, pulmonair emfyseem en somatische ziekten. Geneesmiddelen die 14-21 dagen worden gebruikt:
- Digran - antimicrobiële tabletten uit de groep van fluorchinolonen op basis van ciprofloxacine-monohydraat en tinidazool-hydrochloride. Doordringt de bacteriële wand, acterend bacteriedodend. Contra-indicaties: zwangerschap, borstvoeding, leeftijd tot 12 jaar. Dosering: 500-750 mg elke 12 uur vóór de maaltijd.
- Cefazoline - poeder voor de bereiding van parenterale oplossing. Bevat het natriumzout van cefazoline - een semisynthetisch cefalosporine-antibioticum van de eerste generatie. Het medicijn is bactericide, gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap, op de leeftijd van 1 maand. Wijze van gebruik: intramusculair of intraveneus 0,25-1 g elke 8-12 uur. In ernstige gevallen, de introductie van 0,5-1 g elke 6-8 uur.
- Targocid, een gelyofiliseerd poeder voor de bereiding van injecties, bevat teicoplanine, dat antimicrobiële en bacteriedodende effecten heeft. Blokkeert de synthese van de celwand en remt de groei van bacteriën, hun voortplanting. Contra-indicaties: overgevoeligheid voor bètalactamantibiotica. Dosering: intramusculair of intraveneus op de eerste dag, 400 mg, daarna 200 mg eenmaal daags / dag.
Antibiotica pillen
Het populairste medicatie-formaat is pillen. Ze moeten tijdens of na een maaltijd worden ingenomen, water drinken. Populaire medicijnen:
- Erytromycine is een antibioticum-macrolide dat erythromycine bevat. Schendt de vorming van peptidebindingen tussen de aminozuren van bacteriën en veroorzaakt hun dood. Gecontra-indiceerd bij het verminderen van gehoor, borstvoeding, tot 14 jaar. Dosering: 0,25-0,5 g elke 4-6 uur.
- Moxifloxacine - bacteriedodende tabletten uit de groep van fluorchinolonen op basis van moxifloxacinehydrochloride. Blokkeer de enzymen die verantwoordelijk zijn voor de reproductie van het DNA van bacteriën. Contra-indicaties: leeftijd tot 18 jaar, zwangerschap, borstvoeding. Wijze van gebruik: 400 mg maal / dag gedurende 10 dagen.
Antibiotica voor longontsteking bij volwassenen
Het meest gebruikte middel bij longontsteking bij volwassenen is bètalactam-penicilline-antibiotica amoxicilline + clavulaanzuur (geneesmiddelen met de namen Augmentin, Flemoklav solutab). Antibiotica worden geproduceerd in pilvorm, waardoor ze kunnen worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts thuis en voor kinderen.
Antibioticagroepen voor pneumonie
Ontsteking van de longen wordt veroorzaakt door ziekteverwekkers van verschillende groepen. Vooral vaak door de gemeenschap verworven pneumonie (afkomstig van buiten het ziekenhuis, in tegenstelling tot ziekenhuisinfectie) wordt veroorzaakt door Streptococcus pneumonie, Haemophilus influenza, Staphilococcus aureus, Pseudomonas aeroginosa en andere protozoa, waaronder mycoplasma's, legionella, chlamydia.
Er is geen enkel antibioticum dat even effectief kan werken op alle pathogenen van pneumonie.Voor elk type infectie wordt het meest effectieve medicijn empirisch geselecteerd.
Verschillende groepen antibiotica worden gebruikt om longontsteking te behandelen:
Het is onmogelijk om te onderscheiden welke antibiotica het best zijn bij longontsteking en welke niet effectief zijn, omdat in elk geval het resultaat van de behandeling niet alleen wordt bepaald door het type pathogeen van pneumonie, maar ook door de reactiviteit van het immuunsysteem, gelijktijdige chronische ziekten en eigenaardigheden van zorg.
Beta-lactam-antibiotica
De belangrijkste geneesmiddelen voor de behandeling van pneumonie zijn bèta-lactam antibacteriële middelen, gecombineerd op basis van de aanwezigheid van een bèta-lactamring in het molecuul.
Middelen hebben een vergelijkbaar werkingsmechanisme, verschillen in gevoeligheid voor bèta-lactamase-enzymen, die worden geproduceerd door bacteriën.
Hoge werkzaamheid tegen pneumokokken, die vaak longontsteking veroorzaken, wordt gekenmerkt door antibiotica, amoxicillines, bij afwezigheid van allergie, werknemers van het gekozen medicijn bij kinderen en tijdens de zwangerschap.
Bètalactamproducten omvatten:
- penicillines;
- natuurlijk - benzpenicilline, oxacilline;
- ampicilline;
- Amoxicillines - Hikontsil, Flemoksinu solyutab;
- remmerbeschermd - Augmentin, Timentin;
- anti-etterende ureidopenicillina - azlocilline, piperacilline;
- cefalosporinen;
- 1e generatie - cefazoline (Kefzol, Cefamezin), Cefalexin;
- 2e generatie - middelen met cefuroxim (Zinnat, Ketocef);
- 3e generatie - cefotaxime (Klaforan), ceftriaxon (Rocephim), ceftazidime (Fortum);
- 4e generatie - cefepimy (Maxipim).
Bèta-lactam antibacteriële middelen zijn zeer effectief, maar kunnen allergieën veroorzaken, waardoor ze worden vervangen door macroliden of fluoroquinolonen. Macroliden zijn de favoriete medicijnen wanneer een atypische vorm wordt vermoed, die wordt veroorzaakt door chlamydia, legionella en mycoplasma.
De voordelen van deze antibacteriële middelen omvatten een significant post-antibioticumeffect, waarbij een hoge concentratie van het geneesmiddel in het bloed wordt gecreëerd, dat na beëindiging van het geneesmiddel in een therapeutische dosis blijft.
In Azithromycin is het posanibiotic effect bijvoorbeeld 4 dagen, wat het mogelijk maakt om het verloop van de therapie tot 5 dagen te verminderen.
Beschikt over community-acquired pneumonie
Ontsteking van de longen kan zich snel ontwikkelen, waardoor er geen tijd overblijft voor diagnostische testen om pathogene microflora te bepalen. De eerste benoeming van een antibioticum in een privékliniek en in een openbaar ziekenhuis gebeurt empirisch.
Kiezen welke antibiotica te nemen, de arts gaat uit van het ziektebeeld van de ziekte, de prevalentie van pathogenen van pneumonie in het gebied, de meest typische pathogenen, de aanwezigheid in de geschiedenis van chronische ziekten bij volwassenen.
Behandeling van pneumonie wordt uitgevoerd door tabletvormen, penicillines en tweede generatie cefalosporinen zijn de geneesmiddelen bij uitstek. Aan de benoeming van de behandeling in de vorm van injecties toevlucht tot wanneer het onmogelijk is om te behandelen met pillen, evenals in geval van ernstige ziekte.
Zo worden ziekenhuisvormen van pneumonie bij volwassenen gereciteerd om te behandelen met de introductie van antibiotica in de injecties en worden ze pas op dag 3 overgeschakeld naar het nemen van pillen nadat de symptomen van ontsteking zijn verdwenen.
Behandeling van longontsteking bij volwassenen thuis
De effectiviteit van het antibioticum wordt na 3 dagen vanaf het begin van de behandeling beoordeeld. Gedurende deze tijd wordt de noodzakelijke therapeutische concentratie in het bloed gecreëerd en werkt het medicijn met het maximale resultaat.
In het geval van milde longontsteking veroorzaakt door pneumokokken, streptokokken, worden orale medicaties gebruikt die het volgende bevatten:
- Amoxicillines - Amoxicilline Sandoz, Flemoksin Soljutab, Hikontsil, Amosin, Ospamoks - 0,5 g met tussenpozen van 8 uur;
- Amoxicillines + clavulanaat - Augmentin, Betaklav, Flemoklav Solyutab, Ecoclav, Amoxiclav - 0,65 g, intervallen - 8 uur;
- Cefuroximaxetil - dosering 0,5 g, intervallen - 12 uur.
Bij afwezigheid van een resultaat na 3 dagen gebruik, de waarschijnlijkheid van atypische pneumonie, zijn volwassenen voorgeschreven:
- tetracyclines - doxycycline binnen 0,1 g met tussentijden van 12 uur;
- macroliden:
- claritromycine - Klacid, Fromilid, Fromilid Uno, Romiklar, Clarithromycin Sandoz, Clarbakt 0,5 g met tussenpozen van 12 uur;
- Azithromycin - Sumamed, Azitral, Hemomitsin, Zitrolid Forte, Azitormicin Zentiva, Azitroks, Zitorlid 0,5 g 1 dag eenmaal, volgende dagen - 0,25 g 1 keer per dag;
- midecamycine - Macropen 0,4 g na 8 uur;
- spiramycine - Spiramycin-Vero, Rovamycin 3 miljoen IE met tussenpozen van 12 uur;
- roxithromycine - Brilid, Rulid, Rulitsin, Esparoxy 0,15 per 12 uur;
- Erytromycine - 0,5 g met tussenpozen van 6 uur tabletten Erytromycine;
- Josamycin - Vilprafen, Vilprafen Solyutab 0,5 g met een interval van 8 uur;
- fluoroquinolonen:
- gatifloxacine - Zarkvin, Gatispan 0,4 g 1 keer / dag;
- Levofloxacine - Tavanic, Flexid, Floracid, Levolet, Glevo 0,5 g 1 keer per dag;
- Moxifloxacin - Avelox, Highnemoks 0,4 g 1 keer / dag.
Longontsteking bij ouderen
Bij pneumonie bij volwassenen na 65 jaar met een milde vorm van lekkage, worden vanaf de eerste dag van de behandeling beschermde aminopenicillinen Augmentin of Amoxiclav, Cefuroxim Axetil of één van de fluorochinolonen in de gebruikelijke dosering voorgeschreven.
Doxycycline of Cefaclor zijn alternatieve geneesmiddelen voor oudere patiënten.
Longontsteking tijdens de zwangerschap
Tijdens de zwangerschap moeten vrouwen die longontsteking hebben, in het ziekenhuis worden opgenomen. Antibacteriële geneesmiddelen worden alleen bij zwangere vrouwen gebruikt als dit is aangegeven.
Ze kiezen ervoor om geneesmiddelen te behandelen die het maximale effect hebben, maar die de zich ontwikkelende foetus niet schaden.
Antibiotica voor de behandeling van pneumonie die tijdens de zwangerschap acceptabel zijn, zijn:
- Amoxicillines - Tabel. 0,5 g met tussenpozen van 8 uur;
- Amoxicilline + clavulanaat - na 8 uur;
- cefuroximaxetil - 0,5 g met een interval van 12 uur;
- ampicilline - injecties van 1 g na 6 uur;
- ceftriaxon - injecties van 1 g met tussenpozen van 24 uur;
- cefutaxime - injecties van 1 g met tussenpozen van 8 uur;
- cefuroxim - injecties van 1,5 na 8 uur.
Een alternatief medicijn voor allergieën voor bètalactampenicillines bij zwangere vrouwen is spiramycine, dat wordt voorgeschreven voor inname na 12 uur in suspensie van 3 miljoen IE.
Ernstige pneumonie
In ernstige gevallen van door de gemeenschap verworven pneumonie, wordt Cefepime, Ceftriaxon of Cefotaxime voorgeschreven als het voorkeursgeneesmiddel. Naast het belangrijkste medicijn wordt een macrolide-antibioticum gebruikt - clarithromycine, spiromycine of erytromycine.
Het meest ernstige verloop van pneumonie wordt opgemerkt wanneer het wordt geïnfecteerd met stafylokokken, pneumokokken, enterobacteriën, legionella. Voor ernstige vormen van ontsteking worden geneesmiddelen intraveneus toegediend met behulp van een aantal geneesmiddelen:
- amoxicilline + clavunaat en macrolide injectie;
- cefotaxime + macrolide;
- ceftriaxon + macrolide;
- ciprofloxacine (ofloxacine) + 3e generatie cefalosporine (of levofloxacine, moxifloxacine).
Antibioticavervanging
Het effect van antibioticagebruik is om de symptomen van intoxicatie te verminderen en de temperatuur te verlagen. Als dit na 3 dagen niet gebeurt, wordt het medicijn vervangen.
Ampicilline dient vaak als het voorkeursgeneesmiddel, bij afwezigheid van een resultaat wordt het vervangen door een macrolide of additioneel toegevoegd. En bij ernstige longontsteking wordt in plaats van ampicilline macrolide + één van de 3e generatie cefalosporinen gebruikt.
Als amoxicilline of cefuroxim onmiddellijk aan de patiënt werd toegediend, werd een geneesmiddel uit de groep van macroliden eraan gehecht om het effect te bereiken.
De reden voor de verandering van het antibioticum kan een zich ontwikkelende nierinsufficiëntie bij een patiënt zijn, vanwege de nefrotoxiciteit van het medicijn. Nefrotoxische geneesmiddelen omvatten cefalosporinen, fluoroquinolonen.
Misschien was je op zoek naar informatie over wat traditionele geneeskunde zegt over longontsteking - lees het artikel Folk remedies voor longontsteking bij volwassenen.
Hoe lang duurt de therapie?
Op voorwaarde dat de temperatuur binnen 4 dagen wordt genormaliseerd, is de totale duur 7-10 dagen. De duur van de cursus voor mycoplasma-pneumonie is 2 weken.
Wanneer besmet met enterobacter, staphylococcus, legionella, kan de behandeling worden verlengd tot 3 weken.
Herstelcriteria
Tekenen van de normalisatie van de patiënt zijn:
- temperatuurverlaging tot waarden van maximaal 37,5 ° C;
- vermindering van de frequentie van de ademhaling tot 20 of minder ademhalingen per minuut;
- afwezigheid van pus in sputum;
- vermindering van tekenen van intoxicatie.
Het gebruik van antibiotica dient een belangrijk, maar slechts één doel: de vernietiging van de infectie. De taken van het herstel van de longfunctie worden opgelost door geneesmiddelen uit andere groepen - ontstekingsremmende, slijmoplossend, bronchodilaterende geneesmiddelen. Het algehele resultaat van de behandeling hangt af van het correct gekozen behandelingsregime, de leeftijd en de immunoreactiviteit van de patiënt.
